Zawsze uważałem, że najlepszą dla samopoczucia i oderwania się od niechcianych obowiązków jest literatura dziecięca / młodzieżowa. To zdanie się nie zmieni, mimo że zmiany są w tej powiastce bardzo ważną puentą. Tak dobra historyjka zasługuje na bardzo dobrą ocenę. Mamy tu do czynienia z czymś, na co mało kto wpada, jeśli chodzi o książki dla dzieciaków. Być może nie jest to odkrywcze, stworzyć grozę dla dzieci i nie jest tak kontrowersyjne, ale w dzisiejszych czasach taka groza jest wyzwaniem dla rodzica. Wiem, że teraz prawie w ogóle nie znajdziemy rodziców oswajających swe pociechy ze strachem. Zależy to chyba od tego, jak silna jest psychika dziecka lub czy rodzić sam piszę horrory, albo jest kultywatorem grozy. Tylko że chyba wielu z was zapomniało, jak to jest być dzieckiem. Dzieci uwielbiają się bać i uwielbiają straszność, a horrory dla dorosłych to dla nich tabu i święty Graal. No może się trochę zapędziłem, to zawsze kwestia indywidualna. W każdym razie może nie każde dziecko lubi strach, ale tych lubiących jest sporo i to naturalne u dzieci. Piszę to, bo chciałem zdementować przesadną straszność powieści pani Majgier. Jest to lektura dla dzieci dobrze już kumatych tzn. przedział wiekowy 6-10. Uważam, że spokojnie tę książkę można lokować do szkolnych bibliotek dla małych odkrywców emocji, bo wcale nie jest tak strasznie, żeby przykładowo dziecku się śniło po nocach, jak to zazwyczaj w stereotypach argumentujemy. Powieść ta jest wypełniona żartem, wartościowymi spostrzeżeniami i błyskotliwie zaobserwowanymi zachowaniami dorosłych.
Rzecz dzieje się w wysokim domu, którego opis wyglądu intrygowałby każdego - "Bardzo wysoki i chudy ktoś w brudnym płaszczu aż do ziemi i w wysokim spiczastym kapeluszu, bardzo zakurzonym". W owym domu mieszkają nasi bohaterowie - zwykły chłopak, lubiący psocić, jego mama i bliźniaki - ojciec chłopca oraz jego stryj. Do paczki dołącza jeszcze krewna - mroczna artystyczna dusza, pisząca wiersze straszne i paskudne, ogółem mroczne! Całej grupce do rąk trafia tajemnicza butelka z nieznaną zawartością, której spróbunek czyni ich przeźroczystymi. Na dodatek nie chorują, nie starzeją się, a nawet nie umierają. Są niby duchami, ale żyją. Mogą przechodzić przez ściany, ale nie mogą niczego dotknąć.
Żyją sobie tak w osobliwym domu przez prawie 200 lat. Dom się starzał, przegryzany przez robaki, marniał. A rodzinka nic się nie zmieniała. Czas upływał, aż w końcu po dwustu latach dom zostaje kupiony przez państwa $ - bogatą i modną parę, której zależy tylko na samych sobie, na tym, co ludzie powiedzą i na byciu w centrum uwagi. Po ich przybyciu, do domu, przypominającego bardzo wysokiego i chudego kogoś w brudnym płaszczu aż do ziemi i w wysokim spiczastym kapeluszu, bardzo zakurzonym, zaczyna się dziać!
To historia żartobliwa ukazująca prawdę absurdu dorosłości, ale jednak odsłaniająca prawdziwe dobro i troskę. W tej opowieści bohaterowie zmierzają się z okrutnością bogactwa i pozornego życia na poziomie. Przed czytelnikiem odsłania się próżność i wizja najgorszych rodziców, jacy mogą się trafić. Towarzyszymy w spełnianiu wielu dziecięcych marzeń, tych ze sfery fantastyki. W końcu okazuję się, że zmiany nie są takie złe, a ich pragnienie może ściągnąć złą klątwę. Dwieście lat na niezgadzaniu się ze sobą, na niezmienianiu obyczajów, na artystycznym niespełnieniu i na wiecznym dzieciństwie to stanowczo za dużo. Do pewnych rzeczy trzeba dojrzeć, ale nawet jeśli tyle czasu ma minąć, to jednak warto. Tak jak warto sięgnąć po tę książkę, której czytanie pochłonie nawet dorosłych, ale na pewno nie zajmie dwustu lat.
Książka napisana bardzo lekko, swobodnym językiem, gdzie przyplątują się potoczności i niewinne archaizmy, ale nawet przybysz z dwustu lat temu, miałby frajdę, czytając tę powieść. Do tej autorki można śmiało wracać po więcej. Z dziećmi, a także samemu. Bo przecież każdy ma w sobie dziecko i nie ma sztywnej reguły "... jak długo można być dzieckiem".
Gatunek: Literatura Dziecięco Młodzieżowa / Fantasy / Groza dla dzieci
Rok: 2016
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz